[vc_row][vc_column width=”2/12″][/vc_column][vc_column width=”8/12″][vc_column_text]
Zo, dit jaar ging heel snel om als je het mij vraagt! Het was een mix van veel. Leuke hoogtepunten maar ook dieptepunten, net als ieder ander jaar ook heeft. Het wordt persoonlijk en eerlijk. Dat zijn jullie wel van mij gewend. Maar denk eraan; dit is niet alles uit mijn leven. Er is meer ellende en verdriet dan je hier leest en er ook ook meer plezier en blijdschap dan je hier leest.
Ik laat online veel zien maar als ik het in percentages moet uitdrukken is het slechtst 30% van het geheel denk ik. Waarom ik dit aanhaal? Ik heb tijden gekend dat ik (ook) teveel naar andere keek. En daar werd ik zelf vaak niet beter van. In eerste instantie schrijf ik dit voor mezelf. Om het jaar nog eens na te gaan. Maar ook om later terug te lezen. En jij kunt meelezen als je wil! Knap als je het einde haalt want het is nogal lang geworden.
Januari
Het jaar begon rustig. Oktober vorig jaar stopte ik met mijn parttime baan en in het laatste kwartaal van 2019 ging het boven verwachting goed. Begin dit jaar viel alles stil zoals wel vaker in januari. Het hield best lang aan. Naast die rust was ik wel druk bezig met het voorbereiden van mijn eerste workshop eind februari. Ik vond het echt heel leuk om daar mee bezig te zijn.
Een hoogtepunt van de maand; de eetclub! Het was mijn beurt om te koken en het was zoals altijd echt rete gezellig. Benieuwd wat er allemaal op het menu stond? Dat lees je hier. Ik kan echt iedereen die houdt van koken een eetclub aanraden.
Een vraag die totaal uit de lucht kwam vallen was van een oud collega. Of ik meeging naar De Vrienden Van Amstel Live, want er was nog een kaartje over? Ja duhuhh, tuurlijk ga ik mee! Topavond gehad!
Februari
De workshop voorbereidingen gingen door. Er startte bij mij thuis een verbouwing. Naja verbouwing, een soort renovatie van een paar stukken muur ivm vocht. Maar je kunt het vergelijken met een verbouwing; want overal stof, bende en ik kon mijn kont niet meer keren in mijn eigen huis. Mijn keuken leek wel een soort lab door de stofwand die ervoor hing. De timing was nogal beroerd. Maar als ze na 3 maanden wachten eindelijk kunnen beginnen zeg je ook geen nee.
Enfin, ik pikte ergens in de maand nog een heerlijk concert mee van Lewis Capaldi. Samen met mijn gappie Leroy. Bizar hoe dat het laatste concert van het jaar bleek.. Gelukkig hebben we de beelden nog (ja, ik ben een concertfilmer en ja ik kan daar nog 20 keer extreem van genieten als ik er naar kijken). Ook had ik nog een leuk bak-event met Paas thema voor een samenwerking. Erg gezellige dag!
Mijn workshop naderde. Ik had alles onder controle! Tot er twee dagen van te voren toch wat dingen tegenzaten waardoor ik in tranen op de bank zat. Het kwam uit onverwachte hoek en ik kon zo snel gewoon niet bedenken hoe ik dat op moest lossen. Uiteindelijk lukte het redelijk en zat ik in een totaal afgeladen auto onderweg naar de locatie. Met gezonde spanning uiteraard. De dag ging top! Het enthousiasme van de deelnemers was het allerleukst, daar heb ik het allemaal voor gedaan. Ik voelde weer hoe leuk het was een ander iets te leren. Alles over deze dag lees je hier.
Met een voldaan gevoel zat ik in de auto terug naar huis. En toch bleef de aanloop er naartoe knagen. Ik kan dat zeer slecht loslaten. En 1 negatief ding wint bij mij van zeker 10 positieve dingen. Lang verhaal kort; ik zou er een leuk bedrag aan overhouden maar uiteindelijk moest ik nog geld bijleggen.. Al met al heeft het positieve natuurlijk wel gewonnen!
Maart
Ik merkte dat ik er niet echt heel lekker inzat. Dit kwam grotendeels door de ‘verbouwing’. Daar wordt volgens mij niemand een leuker mensen van. Volgens mij heeft die bende thuis uiteindelijk een week of 6 geduurd bij elkaar. Ik had ook nog wat andere pech dingen die opstapelde.
De workshop was gewoon een succes en ik besloot een tweede datum te prikken. Deze zou eind maart plaatsvinden. Ondanks het enthousiasme en de animo rondom de workshop viel de kaartverkoop voor de tweede gigantisch tegen.
Ondertussen verhuisden we met de hele familie mijn opa en oma naar hun nieuwe huisje. Echt een huis waar ik nu voor zou willen tekenen om op mijn oude dag te kunnen wonen! Twee dagen later moesten we allemaal thuisblijven. Corona kwam perfect getimed en ik kon de tweede workshop zonder vragen op te roepen cancelen. Het voelde als een mega opluchting! Ik had pas 4 van de 14 kaarten verkocht dus dat ging nooit meer vol komen..
April
Covid en ik waren gelijk bff’s. Het klinkt misschien egoïstisch maar ik vond het een heerlijke wetenschap dat ‘de rest’ ook werd afgeremd. En dat kwam denk ik omdat ik het zelf rustig had en me niet echt top voelde. Maar dat we gewoon allemaal werden teruggefloten vond ik op dat moment best fijn. Ik kon nu even genieten van de rust ipv mij er druk om maken.
*Ik wil nog even verduidelijken dat ik met rust weinig tot geen betaalde opdrachten bedoel en niet dat ik me verveel van de rust. Ik ben altijd bezig in de keuken en met het werken aan en voor mijn website en IG etc. Eefsfood onderhouden kan al een dagtaak zijn opzich.
De eerst twee weken van de lockdown heb ik amper iets gemerkt, ik was thuis druk bezig met de muren schilderen en nieuwe gordijnen opmeten en bestellen etc. En toen dat klaar was heb ik een paar dagen met de vriend van mijn moeder hun boot geschilderd. Heerlijke klus, ik vond het echt leuk. Kan ik mooi alvast oefenen voor als ik mijn eigen boot heb gekocht. Ik was helemaal in mijn nopjes en in een korte tijd voelde ik me weer heel goed.
Het weer was dit voorjaar ook echt top, dus ik lag eind maart en heel april een paar uur per dag in de tuin. Als je geen wind hebt en de zon schijnt goed kan dat prrrrima. Ik was helemaal relaxed en ik ging heel goed op hele dagen thuis zijn. Een beetje fotograferen, in de zon liggen en in de keuken staan. Ik was ook als een malle aan het sporten en wandelen geslagen. Ik schreef daar toen dit over en ik vermaakte me echt meer dan prima. Ik was fit maar baalde wel echt dat mijn zwemtrainingen exit waren.
Financiële zorgen waren er godzijdank niet, dat nam niet weg dat ik baalde van het weinige werk. Ik wist het balen op dat moment gewoon niet om te zetten in het zelf ‘regelen’ van werk. Ik heb het dus even gelaten voor wat het was. Ik weet dat het een voorrecht is dat je even een paar maanden met weinig werk prima ‘overleeft’.
De temperaturen gingen omhoog en het vaarseizoen was geopend. Naast een boot is er ook een stuk privé eiland. Dit is mijn tweede thuis. Ik kom daar al mijn hele leven en je gaat echt back to basic. Douchen betekent zwemmen en opwarmen betekent bij het kampvuur zitten (of hout hakken). Een plek waar ik me als kind veel verveeld heb maar waar ik nu het allerliefst ben om juist niks te doen. Of om op 4 april het water in de duiken. Lekker verfrissend wel!
Mei
Er begonnen wat leuke ideeën in me op te komen en er kwamen ook een paar toffe opdrachten binnen voor de rest van het jaar. Ik was nog steeds helemaal in mijn nopjes met de rust en ik was bijna meer op de boot dan thuis. Ik begon een proef te maken met wat later Eefsfoodpost werd. Ik stuurde 9, van mij bekende, foodcollega’s een doosje op. Het enthousiasme was méga en de interesse ook. Ik kreeg gelijk 3 mailtjes van mensen die gelijk wilde bestellen. Die hadden duidelijk hun bril niet op want er stond bij dat het nog maar een proefronde was haha. Het enthousiasme was zo overweldigend dat ik besloot hier werk van de te maken. Gelukkig was daar tijd zat voor want dan kon ik het na de zomer mooi lanceren.
Juni
Eind juni ging ik nog een paar dagen mee op vaarvakantie. Ondanks dat het weer echt bagger was waren deze dagen echt mijn favorietst van het jaar. We begonnen in Amersfoort. Hier lagen ze met de boot en daar ben ik met de trein heengegaan. In drie dagen zijn we naar huis gevaren via Spakenburg en Weesp naar Amsterdam. In Weesp deden we boodschappen met de vouwfiets en bereidde ik een hele Griekse barbecue voor. Met mijn blote voeten in het gras en wind door mijn haren zat ik deeg voor de flatbreads te kneden. Met een paar dankbare eters was dit echt één van mijn lievelingsdagen van het jaar. Zo simpel kan het zijn. Het voelde als een week en het was top!
Ook was ik 30 juni nog op tv! Een kort item in Wat Eten We op Net5 over de hype dalgona koffie. De opnames waren bij mij thuis. Waar we een aanrecht improviseerde zodat mijn leuke plantenhoek een leuke achtergrond vormde.
Tot zover de leuke dingen.. Deze maand hoorde wij ook als familie dat mijn opa heel ziek is. Ziek als in, we kunnen er niks meer aan doen het hij zal niet lang meer leven. Pfffft.. Voordat ik aan mogelijk verdriet kon denken maakte ik mij meer druk over hoe je hiermee om moet gaan? Ik kan ergens van ‘geluk’ spreken dat ik pas op mijn 29ste iemand van zo dichtbij ga verliezen. Maar ik had geen enkel idee wat me te wachten stond en of en wat ik moest doen..
Juli
Begin juli ging ik toch nog de grens over. Een paar dagen in het huis van mijn nicht die met haar gezin in Keulen woont. Hoe graag ik ook thuis ben ik vond het heerlijk om weer even weg te zijn uit de thuis omgeving. We konden niet heel veel maar winkels en horeca waren open. Dat maakt door zo’n stad wandelen toch wel iets gezelliger! Na een fijn en lang weekend reden we op de terugweg door de Betuwe voor een krat met de perfecte kers.
In juli ben ik ook begonnen met het voorbereiden op de Eefsfoodpost. Alles berekend en uitgedacht klaar om te gaan verkopen en bakken. Leroy ontwierp uiteraard alles eromheen en maakte de webshop in orde. We bestelden de doosjes, kaartjes, stickers en alles wat er nog meer nodig was. Ik en mijn omgeving waren ontzettend enthousiast. Maar in mijn achterhoofd had ik toch dat stemmetje; eerst zien dan geloven. Voor mijn workshops was ook zoveel enthousiasme en die verkoop viel al snel tegen. Ik was dus continue mijn ‘exitement’ aan het terugfluiten om mezelf een beetje in te dekken. En ik begrijp natuurlijk ook wel dat een doosje van 17 euro een totaal ander bedrag is dan een lang durende workshop voor 140 euro. Maar toch, eerst zien dan geloven..
Augustus
Begin augustus paste ik op het huis van mijn broer en zijn gezin. Ook dit was weer helemaal heerlijk! Fijn huis, grote tuin en huisdieren voor een korte tijd. Jammer van de hittegolf die over het land ging, dat maakt mij echt tot iemand die helemaal niks meer doet. Ik had hele plannen voor die 10 dagen om lekker te wandelen daar. Ik ben welgeteld twee keer naar de supermarkt geweest, that’s it..
Twee dagen na thuiskomst had ik weer iets leuks. Namelijk een overnachting in de duinen van Katwijk met diverse uitjes eromheen. Georganiseerd vanuit De Streek Van Verrassingen! Vriendin en tevens collega Andrea ging met mij mee. We hadden een soort thuis quarantaine gedaan vooraf zodat we zonder al teveel zorgen samen konden overnachten in het streekhuisje. We hebben veel gepraat en gelachen maar ook veel (vooral ik) zitten schelden op een bloedhete weer. Mennn ik verander echt in mijn slechte ik als dagen lang op rij 30+ graden is. Ook al was het maar 24 uur, het was wederom heel fijn om er even uit te zijn.
September
In september kondigde ik mijn eerste Eefsfoodpost verzendronde aan. Dit verkocht binnen een uur uit, ik was opgelucht. De enthousiaste mensen kopen. Yes, ik geloof het nu!! Ik verkocht snel nog een 2de en 3de keer uit. Het animo werd groter en groter. Ik werd benaderd door een bedrijf die doosjes af wilde nemen voor hun personeel. Dat heb ik uiteraard gedaan. Ik was van plan dit hooguit 1 keer in de 3 weken te doen. Maar ik besloot heel november elke week vol te plannen.
De laatste twee keer verkochten uit binnen 10 minuten. BIZAR! Bij de laatste vloog ook mijn site eruit door de drukte. Ik had meer teleurstelde mensen dan blije mensen in mijn inbox. Ik merkte dat ik dat best lastig vond! Je zit in een high dat alles zo snel weg is en vervolgens ben ik nog minimaal een uur bezig met je een soort van de verontschuldigen dat het zo’n succes is en dat ik hoop dat ze en volgende keer meer geluk hebben. Ik ben erg dankbaar voor het succes en ik hoop in het nieuwe jaar wat soepeler verloopt. Ik doe niet aan wachtlijsten en nieuwsbrieven etc. Dat kost mij veel extra werk! En als het verkoopt, dan verkoopt het. Dus daar ben ik blij mee.
Ik had deze maand trouwens ook nog een vet leuk uitje met Ford. Ik mocht de hele dag in deze dikke bak rondrijden en we gingen langs allerlei boerderij winkels. Ik heb gelachen, het was gezellig en die auto staat op m’n lijstje. Wat een genot om in de rijden!
Oktober
Als Leidenaar is echt héél vreemd om op 1, 2, 3 en 4 oktober een lege binnenstad te hebben. Ook al heb ik een hekel aan de kermis, de drrrrrrie oktober kermis is de enige die ik kan hebben. In de verte als ik mijn straat uitkijk kan ik altijd de opbouw van het reuzenrad zien bijvoorbeeld. Helemaal niks dit jaar! Het allerergste dat ik eraan miste? De oliebollen.
Deze maand begon ik er ook weer niet zo lekker in te zitten. Het ging serieus slechter met opa, gezeik met lekkage in huis (man wat een drama is dat), en nog wat andere privé factoren. Toen had ik eigenlijk voor het eerst echt last van de situatie waarin we zitten en kwam de ‘ik moet ook altijd alles alleen doen emo Eef‘ om de hoek kijken. Een Eef die ik niet echt kende. Ik hoef niet alles alleen te doen maar toch voelde dat na zo’n lange tijd alleen leven en weinig mensen zien enzo. Uit dat gat ben ik redelijk snel gekropen gelukkig. Ik ging vaker langs bij opa en oma. Opa begon zich in rap tempo slechter te voelen, we spraken er verder niet echt over en ik genoot van de keren dat ik ze nog lekkere taart kon brengen en we konden lachen om de meest kleine dingen.
November
November brak aan en mijn halve huis was overgenomen door foodpost distributie spul. Dozen, bakvormen, ingrediënten noem het allemaal maar op. Even een maandje doorwerken en dat zit dit erop. De eerste ronde ging top, dat was één nog drie rondes te gaan! Tijdens het bakken van de tweede kwam daar het onvermijdelijke moment. Het telefoontje dat we die avond afscheid moesten komen nemen van opa. Dat was om kort te zijn heel heftig en verdrietig. Eenmaal thuis met dikke rode huil ogen en knallende koppijn wilde ik het liefst mijn bed in. Maar ik moest gelijk door de keuken in om verder te bakken. De food pakketjes moesten de volgende dag naar de post. Het is gelukt maar het was ronduit een kut moment qua combinatie van alles.
De week daarop voelde ik me zo leeg. Je leven gaat door, ik keek alweer naar de volgende foodpost ronde. Ik had er geen zin in, maar het moest. Je verzint het niet maar ‘ineens’ kwamen er precies die week allerlei werkverzoeken. Normaal stort ik me daar vol enthousiasme op maar nu voelde het meer als een soort last. En dacht ik alleen maar WAAROM PRECIES NU?! Er kwam gewoon niet veel zinnigs uit en ik keek op tegen de uitvaart. Deze viel onhandig genoeg ook op de ochtend dat ik al mijn foodpost verpak en verstuur. Ik ging dus tot diep in de nacht door met bakken en om 6 uur ging mijn wekker om alles in te pakken. Om 8:30 stond ik bij de post om alles weg te brengen. Ik was opgelucht. Nu kon ik tenminste na een verdrietige uitvaart gelijk mijn bed in en hoefde ik niks meer.
In de loop van de week voelde ik me weer iets beter. Natuurlijk nog steeds verdrietig maar dat lege gevoel ging langzaam weg. Ik pakte mijn werk weer op en dat ging goed gelukkig. Als ik nu denk aan november heb ik voor mijn gevoel alleen maar gejankt en Eefsfoodpost gebakken. Voor alles wat er verder gebeurde had ik blijkbaar niet echt geheugen.
December
December brak aan, geen beter seizoen om een sup te kopen. Dus dat deed ik! Stiekem wilde ik dat afgelopen zomer al doen maar ik heb toch nog even gewacht. Na het kopen ben ik hem gelijk gaan uitproberen. Het was echt grijs en regenachtig flut weer. Het voelde mega wiebelig. Je hebt het zo onder de knie maar je bent dat ook zo weer kwijt ben ik achtergekomen. Na twee mini rondjes en er echt bijna te zijn afgevallen ben ik weer naar huis gewandeld met die sup onder mijn arm. Jammergenoeg heeft het weer niet echt een tweede poging toegelaten. Ik wacht nu dus op een mooie heldere winterdag zonder wind en met zon. Op het water ben ik op mijn gelukkigst! Can’t wait.
De eerste helft van de maand heb ik heerlijk gewerkt en veel gebakken voor mijn website. Ik wilde graag vanaf half december ongeveer vrij nemen. Dat is aardig gelukt. Afgelopen twee maanden waren druk op mijn Instagram! Súper leuk want ik besteed daar ongelofelijk veel tijd aan. Ik reageer nog altijd op iedere DM en probeer zoveel mogelijk mee te krijgen van wat ik leuk en interessant vind. Ik had een Reel gemaakt voor meringue kerstbomen die echt viral ging en vervolgens vielen mijn panter-en kerstbomen cakerol ook onwijs in de smaak. Dit heeft onverwacht voor veel nieuwe volgers en interactie gezorgd.
Hoewel ik iedereen graag help kwamen er zóveel vragen binnen dat het niet goed meer te doen was. Ik merkte dat het een beetje teveel werd. De soort vragen hebben daar ook rol in gespeeld. En ook vooral het deel waar ik 1 vinger geef en mijn hele hand wordt genomen. Ik begon me een automatisch antwoord apparaat en personal assistent in de keuken te voelen. Ik was ook snel geïrriteerd merkte ik aan mezelf. Zoveel dezelfde vragen die bijna allemaal in mijn FAQ highlight te vinden waren. Ik bleef daar keer op keer naar verwijzen, maar dit bleek niet genoeg. Ik besloot voor het eerst in bijna 7 jaar eefsfood op Instagram aan te kondigen dat ik heel even een break nodig had. Mijn Dm’s uit en ik beantwoord even geen vragen meer. Terwijl ik dit schrijf is dit vorige week ingegaan en ik kom helemaal tot rust. Ik heb hierin een hele goede beslissing genomen. En dit staat ook helemaal los van hoe leuk in de interactie met jullie vindt. Dat komt over ruim een week wel weer!
Kerst was gezellig, mijn 30ste verjaardag vorige week was raar. Jarig zijn is normaal de leukste dag van het jaar vind ik. En nu was het gewoon raar. Ik tel nog een dag af tot ik mezelf weer misselijk eet aan de verse oliebollen. De jaarlijkse traditie van het bakken bij mijn opa en oma in de keuken zou er sowieso niet meer zijn vanwege de verhuizing. Maar nu ook nog zonder opa. Het zal even wennen zijn. Ik eet er nog eentje extra op jou opi <3
Het jaar begon wel oké, ging naar heerlijk en fijn, belande in mwa afgewisseld met fijn en ging door naar niet zo leuk. Ik heb genoten van 1000 kleine dingen en de successen gevierd en toch hebben de grotere minder leuke dingen de overhand op je gevoel. Dat is wat het is en dat is helemaal prima. Benieuwd wat ik volgend jaar ga beleven!
Wat ik hoop voor 2021
Dat iedereen in mijn omgeving gezond is en blijft. Het is zó cliché en zó waar! Dat heeft dit jaar voor mij wel een extra lading gegeven.
Dat er weer een nacht komt waar ik dronken uit een veel te volle kroeg kom rollen..
Dat ik weer een stap dichterbij het kopen van mijn eerste droom boot(je) ben.
Dat we weer kunnen genieten van live muziek. Mennnnn, dat mis ik!
Dat ik zo snel mogelijk weer met mijn eetclub aan tafel zit.
Hoe alles ook gaat lopen, ik wens jou een geweldig 2021 toe!
Dikke liefs,
Eef
[vc_row][vc_column width=”2/12″][/vc_column][vc_column width=”8/12″][vc_column_text]
