Een nieuw jaar is van start en de terugblikken vliegen om je oren! Daar kan die van mij dus ook nog wel bij. Ik heb gemerkt hoe leuk ik het vind om dit later terug te lezen dus dat is de voornaamste reden dat ik ook lekker meedoe. Sowieso ben ik al iemand die héél vaak terugblikt op leuke dingen. Daarom leg ik ook zoveel vast. Zo kijk ik bijvoorbeeld minstens 1 keer per maand al mijn highlights (oudere opgeslagen stories) terug op zowel mijn persoonlijke– en Eefsfood Instagram account. Ik word daar oprecht blij van!
Ik ben me ervan bewust dat ik voornamelijk de leuke dingen deel maar wees gerust, bij mij is het leven ook niet áltijd feest. Ik betrap mezelf er namelijk ook weleens op dat bij anderen altijd alles meer voor de wind lijkt te gaan dan bij mezelf. 1, Dat is niet zo en 2, je eigen leven wordt er niet leuker van. Ook moet ik bekennen dat ik best weleens geïntimideerd raak van alle mensen (vooral mede (food)ondernemers) die bomvol plannen zitten voor het nieuwe jaar, 100 doelen hebben, ze 3 nieuwe dingen gaan lanceren en nog 5 nieuwe projecten hebben die ze nog niet mogen verklappen. Absoluut te gek voor hen daar wordt ook hard voor gewerkt, maar ik laat het soms teveel invloed hebben op mezelf en dat vind ik niet cool. En daarbij ben me er afgelopen jaar ook wel meer bij neer gaan leggen dat ik toch meer een ‘go with te flow’ iemand ben en het lekker vind om in te spelen op de dingen die op je pad komen. Maar toch botsen die twee dingen weleens.
2019 – het jaar dat ik:
• mijn vaste baan heb opgezegd. Die vrijheid voelt geweldig! De blog die ik daarover schreef heeft ook alle records gebroken. Klik hier als je ‘m gemist hebt.
• voor het eerst in mijn ondernemers leven NIET te maken heb gehad met wanbetalers en failliete bedrijven (hoera!).
• mijn Canon 6D de beste aankoop van het jaar was.
• er tot twee keer toe achter kwam dat het hebben van lekkage in je huis (niet door eigen schuld) echt VERSCHRIKKELIJK is.
• een hoop mooie en leuke samenwerkingen heb mogen doen met onder andere Lay’s & Optimel.
• erachter kwam dat ik me meer wil focussen op fotograferen en dat ook gelijk ben gaan doen.
• de ergste kater in jaaaaaren had (leuk joh zo’n ‘eet’club ;P).
• na jaren willen maar niet doen aan mijn beugel avontuur begon, en dat met vlagen gewoon echt tering veel zeer doet. Waarom doe ik dit vrijwillig?! Toch nog geen seconden spijt gehad! Alles voor het eindresultaat hè <3.
• maar liefst 4 (!!) keer mee mocht op persreis in eigen land. Twee keer Zeeland, Twente en Eindhoven. En voor dit jaar staat mijn eerste persreisje al in de agenda. Eefsfood gaat de grenzen over!
• mijn best wel erge ‘date-angst’ over boord heb gegooid. WHOOP! Oprecht één van de dingen waar ik het meest trots op ben afgelopen jaar. Nog zonder resultaat, dat dan weer wel. Het is ook absoluut geen hobby geworden en ik was er ook na een paar maanden alweer klaar mee eigenlijk. Máár, ik weet nu dat ik het kan als het moet en dat is best een lekker gevoel. Zó eng is het nou ook weer niet. *dat ik dit ooit zou zeggen*.
• nog steeds zo blij ben dat ik ben gaan zwemmen en waterpoloën. Na jaren van niet sporten had ik echt niet gedacht dat ik nog een sport zou vinden waarvan ik echt zin heb om naar de training te gaan.
• dankbaar ben voor alle mailtjes, dm’s, reacties en live opmerkingen op straat (of in de kroeg) die ik van jullie heb ontvangen. Serieus ik weet niet hoe, maar op de momenten dat ik het minst met Eefsfood bezig ben lijk ik het vaakst herkend te worden. Dit went echt NOOIT!
• iedereen kan aanraden een eetclub te beginnen met wildvreemden. Bij ons heeft het heel goed uitgepakt en ik vind het echt een giga toevoeging. Deze maand ben ik voor het eerst aan de beurt om te koken. Zin in!
• het allermeest lol had aan het maken van dit artikel: ‘Dit is waar jullie je aan ergeren op Instagram (en ik ook!)‘. Ik ga binnenkort kijken of ik nog een deel twee kan maken.
Het was een mooi jaar <3
Wat ik wil en hoop voor 2020:
Dat mijn eerste workshop een monsterhit wordt en er daarna nog velen zullen volgen in welke vorm of maat dan ook. Ik vind het zó tof om iemand te kunnen helpen met beter worden in iets. Afgelopen jaren heb ik dat eigenlijk weinig gedaan terwijl ik weet dat mij dit zoveel energie geeft.
Nog steviger in mijn schoenen staan en dan vooral op zakelijk gebied. Ik vind het steeds leuker worden omdat je weet wat je kunt leveren, je eigen waarde steeds beter kunt bepalen en je het helemaal zelf voor het kiezen hebt met wie en hoe je samenwerkt. Ik kan bijvoorbeeld nu al lachen om zakelijke beslissingen die ik twee jaar geleden nam en nu nooit meer zou maken. Ook sta ik steeds makkelijker en sterker in het ‘op deze manier, en anders gewoon niet’ principe. Heerlijk! Of het nu allemaal makkelijk is? Zeker niet! Er zijn nog zat momenten dat ik denk help, hoe ga ik dit nou weer doen of oplossen?! Maar het komt altijd wel weer goed.
Het gaat nog even duren maar ik hoop zó dat eind 2020 mijn beugel eruit mag! Er gaan dagen voorbij dat je je helemaal niet realiseert dat dat ding erin zit maar er zijn ook dagen. Grrr! Achttien maanden is echt de minimale tijd die ze hebben gegeven dus met een beetje geluk gaat het dit jaar lukken. Met een beetje pech wordt het pas ergens juli 2021.. We gaan het meemaken!
Niet meer uitstellen, of in ieder geval minder. Eigenlijk heb ik deze regel al toegepast afgelopen oktober. Want nu ik fulltime voor mezelf werk is er simpelweg gewoon geen reden meer om iets dat ik wil doen voor me uit te schuiven. Ik wil meer schrijven over de dingen die ik leuk vind en de twijfel ‘wat zullen anderen daar van vinden’ niet meer mee laten tellen. Klinkt allemaal mooi maar terwijl ik dit artikel typ is die twijfel alweer in mijn hoofd aan het ronddwalen hoor.
Op sommige vlakken de lat iets minder hoog leggen. Perfectionisme is op veel manieren een kracht maar vaak ook echt een last. Jij maakt je totaal druk over wat een ander niet eens ziet. Zo wil ik dingen graag ‘te’ goed aanpakken, daardoor stel ik het uit (want het moet allemaal perfect) en vervolgens komt het er nooit van. Even een voorbeeld; ik kwam vroeger echt chagrijnig thuis van de bakkersschool als ik op een mooie taart 1 rozet slagroom 3mm scheef had opgespoten.
Ik ga deze week als een gek werken aan het lanceren van alle info en toelichting rondom de kaartverkoop van mijn eerste workshop. Het heeft even iets langer geduurd dan de planning was maar volgende week is alles af en komt het online. Afgelopen maand heb ik best wel in een soort werk dip gezeten. Hoe en waarom weet ik niet zo goed maar in plaats van me er heel druk over te maken heb ik me er vooral aan toe gegeven. Een nieuw jaar geeft altijd weer iets extra’s en daarmee hoop ik ook die dip de hebben uitgezwaaid. Heel veel zin in dit jaar!
